عین الخطأ للترجمة:
الف) لَنْ تَعیشَ فی راحةٍ : هرگزدرراحتی زندگی نمی کنی .
ب) لَنْ تَبلُغَ الآمالَ الکبیرةَ : هرگزبه آرزوهای بزرگ نخواهی رسید.
ج) لَنْ تَقُولوا الکذبَ : دروغ نخواهید گفت . د) لَنْ یَکْتُبْنَ دروسَهُنَّ : درسهایشان را نخواهند نوشت.
حرف « لام امرغایب « لـِ »:
درترجمه آن ازکلمه « باید »استفاده میشود مانند: « لِنَعْلَمْ » ( باید بدانیم ) « لِیَقُلْ »( باید بگوید) « لِیَضربوا » ( باید بزنند) « لِأَکْتُبْ » ( باید بنویسم ).
« لِیَعبُدُوا رَبَّ هذا البیتِ »( باید صاحب این خانه را عبادت کنند).
عین الخطأ :
الف) لِنُواصلْ جهادَنا : ما باید به مبارزه خود ادامه دهیم . ب) لِیَعِشْ کالنّسرِ فوقَ الجبالِ: باید همچون عقاب دربالای کوهها زندگی کند . ج) لِیَرمِ الکُرّةَ : توپ را باید بیاندازد.
د) لِنُساعدْ المساکینَ : ما به بیچارگان کمک می کنیم .
حرف « لَمْ »:
« لَمْ » برسر مضارع می آید وآن را مجزوم میکند که به آن فعل جحد میگویند ومعنا را به ماضی منفی تبدیل میکند مانند: لَمْ یَذهبْ ( نرفت) دقیقاً ازلحاظ معنا مانند « ماذَهبَ » است . « ما ذَهَبَ نرفت = لَمْ یذهبْ نرفت » لَمْ تَقُلْ نگفتی = ما قُلْتَ نگفتی » . « لَمْ یکتُبُوا ننوشتند » « ما کَتَبوا ننوشتند » .
- ما هو الخطأ :
الف) لَمْ تَعلمْ : ندانستی ب) ما عَلِمْتَ : ندانستی ج) لَمْ یَبْکِ : گریه نمی کند د) ما بَکَی : گریه نکرد.
- عین الصحیح للتعریب : « ثروتمندان به فقیران اجازه ندادند»
الف) الاغنیاءُ لَمْ یَسْمَحُوا للفقراء ب) الاغنیاءُ لَنْ یَسمَحوا للفقراءِ
ج) الاغنیاءُ لا یَسمحونَ للفقراء د) الاغنیاءُ لما یَسمحوا للفقراء
حرف « لَمّا »:
هرگاه قبل ازفعل ماضی بیاید اسم است به معنای هنگامی که / زمانی که مانند: لَمّا ذَهبَ ( هنگامی که رفت) لَمّا قالَ ( هنگامی که گفت ) لَمّا ضربتُم ( هنگامی که زدید) . لَمّا هرگاه قبل
ازفعل مضارع بیاید حرف جزم است ومعنی مضارع را به نقلی منفی تبدیل می کند مانند: لَمّا یذهبْ ( هنوز نرفته است) لَمّا تقُلْ ( هنوز نگفته‌ای ) لَمّا تضربوا (هنوز نزده اید).
- عین الخطأ للترجمة:
الف) لَما أسلَمتُم = زمانی که مسلمان شدید . ب) لَما تَتلُ = هنوز تلاوت نکرده‌ای
ج) لَما تَلَوْتَ القرآنَ = قرآن تلاوت نکرده‌ای د) لَما یُسلموا = هنوز مسلمان نشده‌اند
- عین الصحیح للتعریب: « زمانی که بهلول سخن را شنید خندید»
الف) لَما یسمعْ بهلولُ الکلامَ إبتَسمَ ب) لَما سَمِعَ بهلولُ الکلامَ یبتسمُ ج) لَما یَسمعُ بهلولُ الکلامَ إبتَسَمَ د) لَما سَمِعَ بهلولُ الکلامَ إبتَسَمَ
حرف« ل»:
لـ + ضمیر یا اسم به معنی دارد است مانند: لَکَ کتابٌ ( کتابی داری) لِمحمدٍ قلمٌ ( محمد قلمی دارد) لی صدیقٌ ( دوستی دارم) لکم آمالٌ = آرزوهایی دارید.
کان + ل+ ضمیر یا اسم به معنی داشتن است مانند: کانَ لکَ کتابٌ ( کتابی داشتی) کانَ لِمحمدٍ قلمٌ ( محمد قلمی داشت) کانَ لی صدیقٌ ( دوستی داشتم) .
- ما هُوَ الخطأ للترجمة :
الف) للنباتاتِ فوائدُ عدیدةٌ = گیاهان فایده های زیادی دارند.
ب) کانَ لِرجلٍ بستانٌ = مردی باغی داشت .
ج) لِی کتبٌ مفیدةٌ = کتابهای مفیدی برای من هست .
د) کانَ لکم اصدقاءُ اوفیاءُ = دوستان وفاداری داشتید.
لانهی: ( لا )
« لا نهی» باید برسرصیغه های مخاطب بیاید دراین صورت معنی فعل را به امر منفی تبدیل می کند مانند: لاتَذهَبْ (نرو) لاتَشرِبْ(ننوش) لاتَقُلْ( نگو) لاتضربوا ( نزنید). ولی بعضی مواقع برسرفعل غایب ومتکلم می آید که درترجمه آن ازکلمه« نباید» استفاده می کنیم مانند لایَذهَبْ ( نباید برود) لایقُلْ(نباید بگوید) لاأذهَبْ ( نباید بروم).